วันจันทร์ที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2552

Wedding in thailand

นกขอเล่า...003
หลังจากที่เรียนจบและหมั้นแล้วตั้งแต่ ปี 2547 ก็ได้แต่งงานค่ะ หมั้นน้าน ๆ มาแต่งงานกัน วันที่สะดวกคือ 11 พฤษภาคม 2550 ก็เลยชวนสามี
นก : เอ นกอยากจะถ่ายรูปแต่งงานจังเลย เวลาเค้ากลับจากที่ทำงานนะ เค้ามองตลอดเลย
เอ: เดี๋ยวจะพาไปคุยนะ แล้ว เราก็ไปถามกัน ต่อรองกันใหญ่เลย เอ นะที่ต่อ นกไม่ได้ต่ออะไรเลย
สรุป 25,000 บาท ได้ 3 ชุด แต่ เอ เค้าขอชุดอีก 1 ชุดคือชุดปกติขาว ของ กปน.ค่ะ ก็เลยได้ 4 ชุด
ว่าแล้วก็นัดวันถ่ายภาพกัน วันนั้นไปแต่ตัวค่ะ



คนบอกเค้าก็เก่งเน๊าะ เจ้าสาวหันหน้าไปทางนั้นนะครับ เจ้าบ่าวหันไปอีกทางนะ
เสร็จแล้วออกมาแบบนี้ แจ๋ม ๆ


เอียง ๆ หน่อยครับ...


ตอนนี้ เอ เค้าจัดฟันแล้ว


แบบไทย จริง ๆ...



นก เค้าขอหอมหน่อยนะ (คนจัดเค้าจัดใหค่ะ)





เก่ง ๆ ๆ






ถือดาบไว้ อย่าเอามาฟันกันก็แล้วกัน เราก็หญิ๊ง ๆ ๆ





เปลี่ยนชุดแล้วขอหอมหน่อยนะ กระซิบว่า " เอ รัก นก นะครับ"



เอ: แต่งงาน กะ เค้านะ
นก: ขอคิดก่อนนะ



กอดหน่อย ... ขอหอมด้วย แล้วจะบอกว่ารักทุก ๆ ๆ วัน





มองกล้องหน่อยคุณ เค้ากำลังถ่ายภาพเรานะ









วันเสาร์ที่ 22 สิงหาคม พ.ศ. 2552

วันนั้นที่ สวนหลวง กทม Bangkok Thailand

DIARY......Nok


นกขอเล่า...002


วันที่อากาศดี (ที่จริงร้อน ๆ แดดแรงมาก ๆ) เอ กะ นก เราไปเที่ยวที่สวนหลวงกัน ไปไหว้พระ ปล่อยนก ทำบุญทำทานกันหน่อย เราไปเช่าห้องอยู่ที่ กทม.กันเพราะว่าคุณเอ เค้าสอบเข้าที่ การประปานครหลวงได้ ก็เลยได้เป็นวิศวกร (Engineering) ของ กปน. ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา


ห้องที่ กทม. ก็ตกประมาณ 2,500 บาท/เดือน เพราะที่ห้องของเราไม่ค่อยมีอะไรมากมาย มี Computer

TV กระติกน้ำร้อน กระทะไฟฟ้า (แต่กระทะพังแล้ว) ก็เลยไม่ได้ซื้อใหม่ซะที และหม้อหุงข้าว มีแค่นี้ อ้อลืมได้ไง เครื่องซักผ้าอีก 1 เครื่อง แฟนซื้อต่อจากเพื่อน 1,000 มั้ง สภาพเยี่ยม (ถุกเหมือนได้ฟรี) มีจ่ายเป็น 2 งวดด้วยนะ นั่งรถเมไปกลับไม่กี่บาท แต่เหนื่อยเพราะบางครั้งต้องยืน กลับถึงห้องก็เย็น สลบกันเลยเหนื่อยมาก แต่ก็มีความสุข ....



ถ่ายจากมือถืออีกแหละ ไม่ชัดเลย


นี่คุณมาถ่ายรูปด้วยกันเลย ดูทำหน้าเข้าสิ



เหนื่อยอะดิ ยืนจากนนทบุรี ถึงสนามหลวง

ลองกล้องใหม่ แต่นางแบบไม่สวยเลยแฮะ
ว่าแล้วก็คิดถึง........อดิศักดิ์...........จัง

วันพฤหัสบดีที่ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2552

D-Day ..วันคืนดี ๆ ที่ผ่านมา แต่ยังไม่เคยจางหายไปจากความทรงจำ


นกขอเล่า......

วันนึง นกกะเอ ไปเที่ยวที่สวนสุขภาพประจำจังหวัด เอ ทำงานแล้วที่ กทม. ส่วนนกทำที่ CP NE เครือเจริญโภคภัณฑ์อีสาน สาขามหาสารคามก่อนที่เค้าจะย้ายไปที่ร้อยเอ็ด มาเจอกันแล้วก็คุยกันให้หายคิดถึงก่อนแล้วก็ถ่ายรูปกัน ถ่ายจากมือถือก็เลยไม่ค่อยชัดน่ะ...

คิดถึง ..เอ..มากนะคะ สู้ ๆๆๆๆๆ

ชู 2 นิ้ว ก็แสดงว่าสู้ ๆ ๆ ๆ ๆ เหมือนเดิมค่ะ

ขอหอมหน่อยนะ ดีนะพึ่งสระผมมา อะ .จึ๋ย ๆๆ..


ตอนนี้ คุณสามียังไม่หล่อเท่าไหร่นะ ยิ่งมีอายุ ยิ่งหล่อ ห้วง...หวง ทำไงดีหว่า

เพราะว่าคุณเธอ เป็นฟันเหล็ก ๆ ๆ (ดัดฟันแล้วค่ะ)



ฝันกลางวัน หลับตาพริ้มเลยนะ ยายนก..


ไม่ใช่พึ่งจีบนะคะ แต่หมั้นกันแล้ว

กอดอีกทียังมีเธอเหมือนเดิม



ยิ้มซะ ปากกว้างเลยนะยาย...นก..


นี่เธอ (อดิศักดิ์) มองใครอยู่น่ะ > _ <


ขอหอมอีกที เพราะคิดถึ้ง คิดถึง


ทำหน้าลิงเหรอ ไม่เห็นเหมือนเลย


กอดให้แน่น ๆ หน่อยดิ

จะชก นกเหรอ เด๋วเอาคืน หนัก ๆ ๆ เลย ตายแน่

ปล. ความรักเป็นสิ่งที่สวยงาม ใครมีรักก็ถนอมไว้นะคะ เดี๋ยวจะสาย แต่ก็เตรียมใจไว้ด้วยเพราะ ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์ (อาจจะไม่ใช่เพราะมีมือที่สาม แต่เพราะความไกลห่าง)

นกคิดถึงเอมากนะ จะเสียใจมั้ยถ้าไม่ได้ดูแลซึ่งกันและกัน