วันพฤหัสบดีที่ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2552

D-Day ..วันคืนดี ๆ ที่ผ่านมา แต่ยังไม่เคยจางหายไปจากความทรงจำ


นกขอเล่า......

วันนึง นกกะเอ ไปเที่ยวที่สวนสุขภาพประจำจังหวัด เอ ทำงานแล้วที่ กทม. ส่วนนกทำที่ CP NE เครือเจริญโภคภัณฑ์อีสาน สาขามหาสารคามก่อนที่เค้าจะย้ายไปที่ร้อยเอ็ด มาเจอกันแล้วก็คุยกันให้หายคิดถึงก่อนแล้วก็ถ่ายรูปกัน ถ่ายจากมือถือก็เลยไม่ค่อยชัดน่ะ...

คิดถึง ..เอ..มากนะคะ สู้ ๆๆๆๆๆ

ชู 2 นิ้ว ก็แสดงว่าสู้ ๆ ๆ ๆ ๆ เหมือนเดิมค่ะ

ขอหอมหน่อยนะ ดีนะพึ่งสระผมมา อะ .จึ๋ย ๆๆ..


ตอนนี้ คุณสามียังไม่หล่อเท่าไหร่นะ ยิ่งมีอายุ ยิ่งหล่อ ห้วง...หวง ทำไงดีหว่า

เพราะว่าคุณเธอ เป็นฟันเหล็ก ๆ ๆ (ดัดฟันแล้วค่ะ)



ฝันกลางวัน หลับตาพริ้มเลยนะ ยายนก..


ไม่ใช่พึ่งจีบนะคะ แต่หมั้นกันแล้ว

กอดอีกทียังมีเธอเหมือนเดิม



ยิ้มซะ ปากกว้างเลยนะยาย...นก..


นี่เธอ (อดิศักดิ์) มองใครอยู่น่ะ > _ <


ขอหอมอีกที เพราะคิดถึ้ง คิดถึง


ทำหน้าลิงเหรอ ไม่เห็นเหมือนเลย


กอดให้แน่น ๆ หน่อยดิ

จะชก นกเหรอ เด๋วเอาคืน หนัก ๆ ๆ เลย ตายแน่

ปล. ความรักเป็นสิ่งที่สวยงาม ใครมีรักก็ถนอมไว้นะคะ เดี๋ยวจะสาย แต่ก็เตรียมใจไว้ด้วยเพราะ ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์ (อาจจะไม่ใช่เพราะมีมือที่สาม แต่เพราะความไกลห่าง)

นกคิดถึงเอมากนะ จะเสียใจมั้ยถ้าไม่ได้ดูแลซึ่งกันและกัน

ไม่มีความคิดเห็น: